ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ- ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ
Η Ενορία μας γιόρτασε με λαμπρότητα και επισημότητα τις δυο αυτές τρανές Γιορτές. Τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ και την Επανάσταση του 1821.
Πλήθος κόσμου προσήλθε στην Εκκλησία μας προκειμένου να πάρουν την Χάρη και Την ευλογία της Παναγιάς μας και να γεμίσουν με Εθνικό παλμό τις καρδιές τους.
Η Γαλανόλευκη ομόρφαινε ακόμη περισσότερο τον πανίερο Ναό μας και δάκρυα χαράς και ευγνωμοσύνης έβγαιναν από τα μάτια των Νεοελλήνων ,αυτών δηλαδή που αγαπούν τον Χριστό και την Ελλάδα.
Ο Ιερέας μίλησε επικαίρως και συγκινημένος διάβασε ένα απόσπασμα από τα απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη τονίζοντας τα εξής : «Όταν μου πειράξουν την πατρίδα και τη θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα’ νεργήσω κι’ ό,τι θέλουν ας μου κάνουν… Πονώντας από τις πληγές, όπου έλαβα εις τον αγώνα… Μισός άνθρωπος καταστάθηκα από το ντουφέκι του Τούρκου… ήλθαν (μια μέρα) δύο επιτήδειοι, άνθρωποι των γραμμάτων, μισομαθείς και άθρησκοι, και μου ξηγώνται έτσι: «Πουλάς Ελλάδα, Μακρυγιάννη;». Εγώ, στην άθλιαν κατάστασίν μου, τους λέγω: «Αδελφοί… Ελλάδα δεν πουλάω». Έφυγαν αυτοί. Κι’ έκατσα σε μίαν πέτραν μόνος και έκλαιγα. Θεέ, συχώρεσε τους παντίδους, που θέλουν να μας πάρουν τον αγέρα που αναπνέομεν και την τιμήν, που με ντουφέκι και γιαταγάνι πήραμε. Εμείς το χρέος επράξαμεν. Και αυτοί βγήκαν σήμερον να προκόψουν την Πατρίδα… Αυτοί είναι οι ανθρώπινοι λύκοι, που φέραν δυστυχήματα και κίντυνον εις τον τόπον…
Και βγήκαν τώρα κάτι δικοί μας κυβερνήτες, Έλληνες, σπορά της εβραιουργιάς, που είπαν να μας σβήσουν την Αγία Πίστη, την Ορθοδοξία, διότι η Φραγκιά δεν μας θέλει με τέτοιο ντύμα Ορθόδοξον. Και εκάθησα και έκλαιγα δια τα νέα παθήματα. Και επήγα πάλιν εις τους φίλους μου τους Αγίους. Άναψα τα καντήλια και ελιβάνισα λιβάνιν καλόν αγιορείτικον. Και σκουπίζοντας τα δάκρυά μου τους είπα: «Δεν βλέπετε που θέλουν να κάμουν την Ελλάδα παλιόψαθα; Βοηθείστε, διότι μας παίρνουν, αυτοί οι μισοέλληνες και άθρησκοι, ό,τι πολυτίμητον τζιβαϊρικ
Και είπαν οι άθρησκοι που εβάλαμεν εις τον σβέρκο μας να μη μανθάνουν τα παιδιά μας Χριστόν και Παναγίαν, διότι θα μας παρεξηγήσουν οι ισχυροί. Και βγήκαν ακόμη να’ ποτάξουν την Εκκλησίαν, διότι έχει πολλήν δύναμη και την φοβούνται. Και είπαν λόγια άπρεπα δια τους παπάδες.Εμείς, με σκιάν μας τον Τίμιον Σταυρόν, επολεμήσαμεν ολούθε, σε κάστρα, σε ντερβένια, σε μπογάζια και σε ταμπούργια. Και αυτός ο Σταυρός μας έσωσε. Μας έδωσε την νίκη και έχασε (οδήγησε σε ήττα) τον άπιστον Τούρκον… Και βρίζουν οι πουλημένοι… και τους παπάδες… Εμείς τους παπάδες τους είχαμε μαζί εις κάθε μετερίζι, εις κάθε πόνον και δυστυχίαν. Όχι μόνον δια να βλογάνε τα όπλα τα ιερά, αλλά και αυτοί με ντουφέκι και γιαταγάνι, πολεμώντας σαν λεοντάρια. Έλληνες ντροπή!»
Εν συνεχεία έκλεισε την ομιλία του με ευχές λέγοντας ότι στην καρδιά μας νάχουμε πάντα τον Χριστό και την πατρίδα μας.
Στο τέλος έγινε επιμνημόσυνη δέηση στο Ηρώο των πεσόντων Αγωνιστών του Έθνους μας, καταθέσεις Στεφάνων .
Εψάλλη ο Εθνικός Ύμνος και απολαύσαμε παραδοσιακούς χορούς στο προαύλιο της Εκκλησίας, από τα ευλογημένα παιδιά του 46ου Δημοτικού Σχολείου Εγλυκάδος ,όπου ο Ιερέας τα επήνεσε ευχαριστώντας συγχρόνως το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του Σχολείου και τους υπεύθυνους.
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ-ΖΗΤΩ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ.
Λόγοι Πατέρων