Μέσα σε κλίμα πανηγυρικό γιορτάστηκε εφέτος η διπλή τρανή Γιορτή,του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της εθνικής Παλιγγενεσίας του 1821.Μετά τό τέλος της Θείας Λειτουεργίας ολο το εκκλησίασμα μαζί μςε τους ιερείς ανέπερμψαν επιμνημόσυνη δέηση στο ηρώον των πεσόντων αγωνιστών.Εν συνεχεία εγινε κατάθεση στεφάνων απο το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ιερού Ναού και απο συλλόγους της περιοχής μας.Η Ολη Εκδήλωση εκλεισε με επίκαιρους παραδοσιακούς χορούς απο το χορευτικό τμήμα της ενορίας μας.Ο π.Κωνσταντίνος αναφέρθηκε στο νόημα του 21 λέγοντας οτιΤο ελληνικό γένος αν σώθηκε ως τα σήμερα, αν επέζησε ύστερα από τόσους αιώνες σκλαβιάς το οφείλει στην ακοίμητη σπίθα που καίει μέσα στα σωθικά της Ελλάδας. «Η τύχη μας, λέει ο Μακρυγιάννης, έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους. Παλαιόθεν ως τώρα, όλα τα θηρία πολεμούν να μας φάνε και δε μπορούνε. Τρώνε, τρώνε, μα μένει πάντα μαγιά. Αυτή η μαγιά είναι η σπίθα που έφερε το θάμα».Τι άραγε δείχνει το 21; Πάνω και πέρα απ' όλα δείχνει την αγάπη για μια λεύτερη ανεξάρτητη ζωή, δείχνει σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα.Δεν μας προσφέρουν οι αγωνιστές τα όπλα τους. Αυτά είναι απαρχαιωμένα και η θέση τους είναι στο μουσείο. Μας προσφέρουν το αειθαλές μήνυμα ότι ο άνθρωπος νοείται άνθρωπος μόνο ως ελεύθερος, ότι η ανθρώπινη ζωή νοείται μόνο μέσα σε συνθήκες ελευθερίας. Και αυτό το μήνυμα δεν είναι για το μουσείο, παραμένει ενεργό όσο οι δυνάμεις της τυραννίας παραμένουν επίσης ενεργές μέσα στις διαδικασίες της ιστορίας.Τι θα γίνει όμως στο μέλλον; Τι θα συμβεί τώρα που οι πάντες είναι εναντίον μας και που τα διεθνή οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα και οι υπόγειες συνδιαλλαγές μας έχουν αφήσει κυριολεκτικά μόνους στη διεθνή απολυτότητα;Την απάντηση θα δώσει και πάλι πρώτη η ψυχή των Ελλήνων. Τη δίνει όμως και ο Στρατηγός Μακρυγιάννης, που είπε: «Τούτην την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί και αμαθείς και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι. Όσοι αγωνιστήκαμεν, αναλόγως ο καθείς, έχομεν να ζήσωμεν εδώ. Το λοιπόν δουλέψαμε όλοι μαζί, να την φυλάξομεν και όλοι μαζί. Και να μην λέγει ούτε ο δυνατός «εγώ», ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγη ο καθείς «εγώ»; Όταν αγωνιστή μόνος του και φκιάση ή χαλάση, να λέγη «εγώ». Όταν όμως αγωνίζωνται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λέη «εμείς». Είμαστε εις το «εμείς» και όχι εις το «εγώ». Και εις το εξής να μάθωμεν γνώση, αν θέλωμεν να φκιάσωμεν χωριόν, να ζήσωμεν όλοι μαζί».Την απάντηση δίνει και ο Κολοκοτρώνης που είπε: «Σε μας μένει να ισιάξουμε και να στολίσουμε τον τόπο με θεμέλια της πολιτείας, την ομόνοιαν, τη θρησκεία και την φρόνιμον ελευθερίαν».Ας φροντίσουμε λοιπόν να είμαστε άξιοι συνεχιστές του ένδοξου παρελθόντος μας. Το θάρρος και η ανδρεία των προγόνων μας ας γίνουν οι οδηγοί που θα κατευθύνουν τις πράξεις μας και ας φροντίζουμε πάντα, όχι μόνο να μην προδώσουμε και να μη μολύνουμε το υπέροχο παρελθόν μας, αλλά να στολίσουμε με νέες δάφνες τη δόξα της Πατρίδας μας και να προσθέσουμε νέες σελίδες στην ιστορία τηςΑυτό, θα είναι φόρος τιμής και το θυμίαμα της ευγνωμοσύνης για τη μεγάλη θυσία των αθανάτων ήρώων. Είναι η καλύτερη ευκαιρία τώρα, όπως και τότε, να συσπειρωθούμε ως ελληνικό έθνος γύρω από τους θεσμούς, την ορθόδοξη πίστη και την εθνική συνείδηση για να κατορθώσουμε να διατηρήσουμε ακέραιες τις αρετές μας, το ιστορικό παρελθόν μας, την παράδοσή μας Ας ευχηθούμε, με την ευκαιρία της εφετινής επετείου του ΄21 και ας ελπίζουμε στα δύσκολα αυτά χρόνια ιδεολογικής, κοινωνικής, πνευματικής και οικονομικής δοκιμασίας της πατρίδας να έλθει σύντομα η ημέρα της ανάτασης, της ανασύστασης και της αναδημιουργίας.Στό τέλος ολοι χειροκροτήσαμε το χορευτικό μας και ψάλλαμε το Υπερμάχω και τόν ΕΘΝΙΚΟ ΥΜΝΟ.
Λόγοι Πατέρων